Τα τελευταία χρόνια έχουν διεξαχθεί πολλές έρευνες που τεκμηριώνουν επιστημονικά τα οφέλη του μητρικού θηλασμού ως προς τη μητέρα και το βρέφος. Η αξία του μητρικού γάλακτος είναι αδιαμφισβήτητη. Πέρα, όμως, από τη διατροφική αξία, υπάρχει και μια άλλη παράμετρος: τα οφέλη στην ψυχική υγεία του βρέφους και της μητέρας.

Σύμφωνα με τον Σίγκμουντ Φρόιντ, τον πατέρα της ψυχανάλυσης, η εμπειρίες της ζωής του νεογέννητου είναι καθοριστικές ως προς τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Αναπτύσσει δεσμό αγάπης με τη μητέρα, τον άνθρωπο που ικανοποιεί τις βιολογικές του ανάγκες για επιβίωση, κι αυτό καθορίζει τις μετέπειτα σχέσεις του σε όλη του τη ζωή.

Κατά τη διάρκεια του θηλασμού τα ερεθίσματα που δέχεται το βρέφος είναι πολλά και ποικίλα. Έρχεται σε επαφή με την αγκαλιά της μητέρας, την μυρίζει, την χαϊδεύει, την κοιτάζει και ακούει τους καρδιακούς της παλμούς. Ο μητρικός θηλασμός παίζει σημαντικό ρόλο στην ομαλή δόμηση του ψυχισμού του βρέφους. Εκτός από ένα μέσω θρέψης, ο θηλασμός δημιουργεί, επιπλέον, μια στενή, δυαδική σχέση και καλλιεργεί αισθήματα αποδοχής, εμπιστοσύνης και ασφάλειας (Λιώσης, 2008). Επιπλέον προφυλάσσει από τις νευροαναπτυξιακές διαταραχές και εξασφαλίζει τη γνωστική και ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του ανθρώπου (Ινστιτούτο δημόσιας υγείας και συν., 2018). Ταυτόχρονα, ο θηλασμός έχει και μακροχρόνια αποτελέσματα, αφού συνδέεται με υψηλές επιδώσεις στα τεστ ευφυΐας σε παιδιά και εφήβους, αυξάνοντας κατά 3,4 βαθμούς το δείκτη νοημοσύνης (IQ) (Horta, 2015).

Ως προς τη μητέρα, τα οφέλη είναι επίσης πολλά, τόσο σε σωματικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Υπάρχει ξεκάθαρη σχέση μεταξύ του θηλασμού και της μείωσης της επιλόχειου κατάθλιψης (Dias, Figueiredo, 2015). Ο μητρικός θηλασμός ενισχύει το δεσμό μητέρας παιδιού, βοηθά τη θηλάζουσα να αποκτήσει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση κι αυτοεκτίμηση και επιδρά θετικά στην ψυχική της διάθεση. Η μητέρα που θηλάζει έχει λιγότερο άγχος, μειωμένο καρδιακό ρυθμό και ελαττωμένα επίπεδα κορτιζόλης (ορμόνης του άγχους) στο αίμα (Harami, 2015).

Τα οφέλη, λοιπόν, ως προς τη μητέρα και το βρέφος, είναι πάρα πολλά και δε θα μπορούσαν να αναφερθούν όλα, ακόμη κι αν θέλαμε να κάνουμε μόνο μια σύντομη αναφορά. Ως εκ τούτου, θα μπορούσαμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι θα έπρεπε να ενθαρρύνονται και να καθοδηγούνται οι μητέρες ως προς το θηλασμό, από ένα κατάλληλα εκπαιδευμένο υποστηρικτικό περιβάλλον από εξειδικευμένους επαγγελματίες υγείας.

Χριστίνα Σαρρή
ασκούμενη ψυχολόγος κέντρου ημέρας ΑμΚΕ ΙΑΣΙΣ

Βιβλιογραφία:

  • Dias CC, Figueiredo B, (2015) : Breastfeeding and depression : a systematic review of the literature. J Affect Disord. 2015 : 171 : 142-154.
  • HARAMI E. , TSOROMOKOS D. , MAZARAKOU H. (2015) : Breastfeeding and maternal mental health, Nursing Unit of Molai , General Hospital of Lakonia , Monemvasia , Lakonia , Greece Archives of Hellenic Medicine 2015, (364-368)
  • Horta BL , de Mola CL , Victora CG , (2015) : Long-tern consequences of breastfeeding on cholesterol, obesity, systolic blood pressure, and type-2 diabetes : systematic review of the benefits of breastfeeding on diarhoea and pneumonia mortality. World Health Organisation, Geneva 2013.
  • Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολεγίου Ελλάδας σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού της Διεύθυνσης Αναπτυξιακής και Κοινωνικής Παιδιατρικής και το πρόγραμμα “Αλκυόνη”. (2018): Ο Μητρικός Θηλασμός στην Ελλάδα: Παρελθόν, Παρόν και Στόχοι
  • Λιώσης, Γ. 2008 : Νοσηλεία ενός πρόωρου νεογνού στην εντατική μονάδα. Συναισθήματα και αντιμετώπιση γονέων .
  • Γ. Αμπατζόγλου, Σ. Μανωλόπουλος, Ζ. Παπαληγούρα, & Α. Σκουλίκια, (Επιμ.). Προσεγγίσεις V: Σωματική Υγεία του Βρέφους και ο Ψυχισμός. Γονείς και Βρέφη, οι Πρώτοι Δεσμοί , University Studio Press.